2024/05/15.
18:00.
Eltzian.
KONTZERTUA.
martes, 14 de mayo de 2024
DEFUNCIONES EN OÑATI.
Defunciones de Oñati y Oñatiarras desde el año 2010.
Si deseas buscar la entrada de algún fallecido en tu pc, introduce el nombre en el buscador del blog. Si es con el móvil, entra en versión Web.
Oñatiko eta Oñatiarren heriotzak 2010tik.
Oñatiko eta Oñatiarren heriotzak 2010tik.
Hildako baten sarrera bilatu nahi baduzu, sartu izena blogeko bilatzailean.
2024- ( 51 )
† Jesús Botello ..( 51 )
2024/05/13.
JESÚS BOTELLO GUARDADO.
74 URTE.
Esposa: Elena Calzada.
Hijos: Javi, Josu.
Nietos: Gari, Jon.
†Mª Aranzazu Maiztegi ..( 50 )
2024/05/13.
Mª ARANZAZU MAIZTEGI ARREGI.
95 URTE.
Anai-arrebak:Juanita †,Cristina † eta Saturnino Alustiza†,Jesus †, Itziar †, Caremn eta Manolo Gereta †, Miguel eta Maria Luisa Moyua.
Etxeko ilobak: Miren eta Fernando Arza, Ana, Martin eta Mikel.
Zaindaria: Janurka.
lunes, 13 de mayo de 2024
OÑATIKO TXIRRINDULARIEN PROBAK... 2024.
PRUEBAS DE LOS Y LAS CICLISTAS OÑATIARRAS.. 2024.
LASTERKETAN OÑATIN.
- KADETEAK: Ekainak ?. Olakua saria.
- KADETE NESKAK: Ekainak 23. Oñati saria ( Ulma Txallengea )
Irailak 7. Gari Baños Memoriala.
- AFIZIONATUAK: Irailak 14. Oñati proba.
KANTOIKRIT.
III. GIPUZKOAKO ERROTEN EGUNA.
2024/05/14.
18:00.
Pake-leku jubilatuen egoitzan.
HITZALDIA.
Oñatiko erroten historia.
Hizlaria: Tomas Igartua.
†Mª Angeles Arana ..( 49 )
( Juan Ayastuy-ren alarguna )
" OTXUA "
2024/05/11.
Mª ANGELES ARANA ALCELAY.
96 URTE.
Seme-alabak: Juanjo eta Maite, Beatriz eta Karmelo, Patxi eta Sovad, Julian, Elisabet eta Alvaro.
Anai-arrebak: Miren (†) eta Julian (†), Jose Manuel (†) eta Lole, Karmentxu eta Eulogio, Joxepa (†) eta Luis (†), Juanita (†) eta Desiderio (†), Matea eta Angel (†), Maria Jesus eta Iñaxio (†), Felix (†) eta Jesusa, Maria Angeles eta Joxe Mari (†).
domingo, 12 de mayo de 2024
URGAIN EGUNA 2024.
2024/05/18.
09:00.
Maiatzaren 18an ospatuko da URGAIN EGUNA, herriko ikastetxe publikoen komunitatearen urteroko egun osoko jaia.
Egitaraua:
- 9:00etan: Muntaia auzolanean.
- 11:00etan: Pregoia institutuan eta jarraian kalejira musikatua herrigunean zehar.
- 12:00etan: Boga plazatxoan, trikitilari gazteak.
- 13:00etan: Urgain 10 urte abestiaren dantza, plazan.
- 14:15ean: Danok jasarritta jateko gertu!
- 15:45ean: Bingoa.
- 16:00etan: Haur jolasak.
- 18:00etan: DJ
- 19:00etan: Desmuntaia auzolanean.
- 20:00etan: Amaiera
ESKOLARTEKO GIPUZKOAKO ERLOJUPEKO TXAPELKETA
ESKOLARRAK.
2024/05/11.
16:00.
Zumaia.
MAILA GUZTIETAN, TXAPELDUNORDEAK.
- Ane Atorrasagasti, Arrasateko JMA taldeakin hartu zuen parte.
 |
| Alebinak Pozik. |
 |
| Alebinak |
 |
| Infantil Neskak. |
 |
| Infantil mutilak. |
ASENTZIO JAIAK 2024.
Maiatzaren 9an
- 12:00 Itxaflero jaurtiketa.
Maiatzaren 11n
- 12:00 Auzoko produktu dastaketa trikitilariekin.
- 15.30 Mus txapelketa Asentzio elkartean.
- 21:00 Auzo afaria bertsolariekin.
Maiatzaren 12an
- 12:00 Meza nagusia.
- 13:00 Auzotarrei omenaldia.
- Ondoren, luntxa Asentzio elkartean.
XII TROFEO ITURMENDI. CAMPEONATO NAVARRO.
AFIZIONATUAK.
2024/05/11.
15:00.
Iturmendi.
Izen ematea..Inscritos
56- Aimar Madina Zubia. CAJA RURAL - ALEA
sábado, 11 de mayo de 2024
jueves, 9 de mayo de 2024
TXUTXIN, OÑATIKO DANTZA MAIXUA ( Txistulari baten begiradatik )
Lander Diaz de Gereñu
Jesus Irizar "Txutxin", 2013-06-2.
2024ko maiatzaren lehena jai eguna izateaz gain egun goibela izan zen askorentzat. 74 urte zituela, Jesus Irizar Etxezarreta “Txutxin” gure artetik joan zitzaigun. Artikulu honetan ez naiz bere bizitzaz edo bere dantza ibilbideaz arituko, nik baino gehiago dakitenek egin baitute dagoeneko. Nire asmoa, urteetan alboan izan duen txistulari baten begiradatik Txutxin nolakoa zen erakustea da.
Hamasei urte izango nituen Txutxin lehen aldiz ezagutu nuenean. Ni orduan hasia nintzen txistua ikasten Oñatiko Musika Eskolan Aitor Madinarekin eta trebetasun pixka bat hartu nuenean Oñatzeko umeen entsegu batzuetara joaten hasi nintzen beste lagun batzuekin batera. Nire begiradatik, Txutxin zaharra zen (nahiz eta ni orain naizena baino gazteagoa zen orduan). Garai haietan nahiko lotsagabea nintzen (adin bakoitzak bere kontuak ditu) baina berari zuzentzeko bi aldiz pentsatu beharra nuen. Aiurri gogorreko pertsona zen orduan, baita gero ere. Pentsa zer errespetu nion, behin adinean aurrera joan nintzenean, zaila egiten zitzaidala horrelako pertsona bati Txutxin deitzea eta Jexux deituta zuzentzen nintzaion orain dela ez hainbeste arte: “Jexux, ensaiua zortziretan izango da, ez? Gu lau fango gara.”
Denborak izaera gogorreko gizon hori ezagutzeko aukera eman zidan eta konfiantza hartu nuen berarekin. Behin txistua eta danbolina erraztasunez jotzen hasi nintzenean haurren dantza saioetara bakarrik joaten hasi ginen txistulari kuadrillatxo bat. Igande goizetan, kosta egiten zitzaigun goiz jaiki eta autobusean ume pila batekin beste herri batera joatea. Autobusean, han egoten zen beti Txutxin, lehen ilaran eseri eta artalde osoa kudeatu nahian. Eta orduan konturatzen ez banintzen ere, hori da beragandik azpimarratu daitekeen ezaugarrietako bat: han egoten zen beti. Igandea joan, igandea etorri, gurekin etortzen zen Arrasatera, Mutrikura, Bergarara…
Zein xatok haurren egunera?
Orduan izan nituen berarekin nire lehen elkarrizketak eta hurbileko pertsona ere izan litekeela ikusi nuen. Konfiantzaz hitz egiten zigun eta guk orduan ulertzen ez genuen garrantzia ematen zigun; berarentzat ezinbestekoa zen jende gaztea txistuarekin dantzara hurbiltzea; guretzat aldiz, egun pasa ederra izaten zen kuadrillan, beste txistulariekin eta beste dantza taldeetako arduradunekin. Txistua jo, egiten genuen, noski, baina egunaren edertasuna lagunek ematen zuten, bai txistulariek eta bai dantzariek.
Egun horietako batean, Oñatzeko umeek Oñatiko dantzak egin behar zituztela eta, gorbatak prestatzen ari zen Txutxin beste guztiok hamarretakoa jaten genuen bitartean. Nik orduan banekien gorbataren korapiloa egiten, baina hurbildu egin nintzaion eta berak nola egiten zuen galdetu nion. Erakutsi zidan Oñatiko dantzak egiteko zer nolako korapiloa behar den eta geroztik, makina bat aldiz lagundu diet dantzariei jardun horretan. Neronek ere korapilo hori erabiltzen dut gaur egun txistua jotzeko galazko trajea janzten dugunean.
Txutxin haur bati gorbata jartzen (2023-10-22)
Ni adinean aurrera joan ahala, berarekin harreman estuagoa izaten hasi nintzen. Txistu taldean nire eginkizunak ardura handiagokoak izaten hasiak ziren eta horrek dantza entsegu gehiagotara joatea eskatzen zidan. Ez dut gezurrik esango, batzuetan ez zen erraza izaten berarekin adostasun batera iristea. Gure izaerak oso desberdinak ziren eta askotan talka egiten genuen. Eztabaidatu ere, asko egiten genuen. Egia esan, Txutxinekin eztabaidatu ez duenak berarekin harremanik ez zuelako izan da, hori ezin da ukatu. Berak oso garbi izaten zituen bere lehentasunak eta gauzak egiteko jarraibideak eta ni ez nintzen besteek esaten zutenarekin konformatzen ziren horietakoa. Hala ere, uste dut beti errespetuz tratatu dugula elkar eta bai berak eta bai nik jakin izan dugula muga non zegoen. Haserretu ginen askotan, bai, baina berriro adiskidetu ere bai.
Ensaiuan belaunakin ez badozue lurra joten elizan be ez dozue joko!
Tentsiorik handienak beti Korpuzti egunerako entseguetan izaten ziren: han zeuden dantza pausoak ondo zekizkiten mutil asko(1), baina dantza nolakoa zen zekiten gutxi batzuk besterik ez. Entzutekoak ziren gure danbor hots eta kriskitinen artean bere deiadarrak, dantzariek beraien ahaleginak egiten zituzten bitartean. Berak garbi zeukan dantza ez zela pauso segida bat bakarrik, herriaren aurrean egiten zen emanaldia baizik, eta horretarako dantzaren pausoak baino askoz gauza gehiago izan behar dira kontuan: gorputzaren jarrera, dantzari bakoitzaren kokapena plazan, isilik eta geldi egon behar diren uneak… Dantzari asko hori ulertzera ez direla iritsi esango nuke, ezta txistulari asko ere.
Danborra etorri dok?
Eta hor dago dantzariak eta txistulariak batera joateko beharra. Ez naiz luzatuko Oñatiko Korpus dantzen erritmoari buruzko teoriak azaltzen, dagoeneko idatzia baitago idatzi beharrekoa(2). Nik Oñatzekin barneratu nituen orduan ulertzen ez nituen kontzeptuak: erritmo bat jotzen ari ginelakoan, beste bat ari ginen jotzen, partiturari begira baina partiturari kasurik ere egin gabe (zinkoporotxua Vs. tresporotxua, ulertu behar duenak ulertu du). Txutxinek berak ez zituen ulertzen kontzeptu horiek era musikalean azalduta, baina bazekien nola dantzatu behar ziren dantza horiek eta nola jo behar zituzten txistulariek: kriskitinen erritmoari jarraika, noski.
Zeinek jo bixok primerua?
Ez zitzaion gauzak airean uztea gustatzen; guztia lotuta, ondo lotuta bazegoen, hobeto. Eta batzuetan, gure onetik ere ateratzen gintuen. Korpuzti jaien bezperatan urduritasunak izaten ziren nagusi eta entseguen bukaeran askotan etortzen zen txistulariongana guztia lotuta zegoela ziurtatzeko: nork jo behar du saio bakoitzean, norekin jarri behar naiz harremanetan, gogoratu eskoletako saioa ordu biak eta erditan hasten dela, santuak elizara heldu orduko han egon behar zarete… Urtero kontu berberak aipatzen zizkigun, ia orain guztiarekin gogoratzeko gai garen.
Azken ehun urtietan holan iñ dok!!!
Tradizioa hitz potoloa da, batez ere norbere tradizioari buruz hitz egiten ari garenean. Txutxinek oso gogor heldu zion Korpus dantzen tradizioari, baina jakin izan zuen garai berrietara moldatzen.
Hainbat eztabaida izan nituen nik berarekin gauzak egiteko era ezberdinen inguruan eta asko ikasi nuen horri esker. Gazteak garenean aurrekoek egin dutenari balioa kentzen diogu, gure egiteko erak askoz hobeak direlakoan gaude; denborarekin aldiz gauzak horrela egin badira, horretarako arrazoiak egon direlako dela ikasten dugu, aldatu daitezke, bai, baina arrazoiak behar dira horretarako.
Txutxinek garai berrietara egokitzeko izan duen gaitasuna aipatzean jende gehienak 2018an Korpuzti egunez lehenengo aldiz neskak dantzan irten zirela izango dute buruan. Mugarri garrantzitsua izan zen, dudarik gabe, eta badakit Txutxinek berak parte hartze garrantzitsua izan zuela prozesu horretan. Bide batez, oso ondo gauzatu zen prozesua izan zela esan beharra daukat. Hala ere, badira beste hainbat adibide egokitzeko gaitasun hori erakutsi digutenak urteetan zehar, zarata askorik egin gabe aurrera eraman direnak.
Korpus eguneko soka dantza (2023-06-11)
Gu be ez gatzak betirako eta…
Inor konturatuko zen lerro hauetan guztietan ez dudala behin ere aipatu Txutxinek dantza egin izana. Ni txistua jotzen hasi nintzenean dantzan aritzen zen bera, baina berarekin izan dudan harremanik handiena transmisioari dagozkion ekintzetan izan da. Dantzatu zuen bai, baina irakatsi zuen, mantendu zuen eta lagundu zuen. Ezagutza handia zeukan buruan eta horretaz kontziente izanda, elkar banatu egin zuen ezagutza hori, baita idatzita utzi ere. Gaur egun, Oñatin badago zorionez bere inguruan aritu den taldetxo bat ezagutza horretatik guztitik edan duena eta horien artean, maila apalean, ni neu ere banagoela iruditzen zait. Eta guk ere ondorengo belaunaldiekin Txutxinek dagoeneko soberan ordaindu duen zorra daukagula iruditzen zait. Azken egun hauetan jaso dudan mezu batean esaten zidaten bezala: “Maisu zintzo eta jatorra joan zaizue. Oroimenean ongi gordetzea eta haren ildotik jarraitzea dagokizue orain.”
(1) Kontuan izan orain dela gutxi arte mutilek bakarrik dantzatu izan dituztela Oñatiko Korpus dantzak.
(2) Makina bat orrialde bete ditu azalpen zehatzekin Jose Ignazio Ansorena Minerrek honi buruz.
HERRIARTEKO PILOTA TXAPELKETA 2024.
Ostiralian Herriarteko itzulerako partiduak, Zubikoan,Amezketako 2-1ko emaitzari buelta emuteko gogoz!!Animau frontoira, zuen animuak biako daue pilotaixak
Partidua 18:30tan hasiko da.
miércoles, 8 de mayo de 2024
SAN MIEL TXIKI JAIXAK 2024. EGITARUA.
Maiatzak 10, egubaikotza
19:00 Miel eta Txikik hasieria emungo xaue jaixairi txupinazuaz.
19:00 Txorimalo eta erraldoiak auzoko kalietan zihar, dultzaiñeruak lagunduta, Bujeronetik hasitta.
19:15 Ardau eta gaztae dastaketia, txosnagunian.
19:30 Presuan aldeko ekimena, San Anton plazatxuan.
20:00 HOTZ alkarte solidarixuan janari-postua, txosnagunian.
20:00 TRIKI TRAKA trikitxarangia kalian zihar.
22:00 Kontzertuak: HAUEK / ZEKER / THE POTES
Ostian DJ FEST Miel vs Txiki, txosnagunian.
Maiatzak 11, zapatua
10:30- 13:30 Jolas-tailerrak umiantzako, Txaloka ludotekiak antolatuta, San Anton plazatxuan.
11:00 Auzoko sozidadetan salda eta txorixo dastaketia, Txinparta bertso eskolako bertsolarixak lagunduta.
12:00 Janari Peruar postua, Bujeronian.
13:30 Marianito poteo musikatua auzoko tabernetan.
15:30 Alberto Arregiren omenezko montain bike trabesia.
18:30 Talo postua, txosnagunian.
19:30 XAUKENA elektrotxaranga, kalian zihar
19:30 Mezia aurten hil diran auzotarren omenez, Agustinotan.
22:30 Kontzertuak: TXERRIKUMEAK / LIZARTXO
Ta gero gerokuak..
Maiatzak 12, domekia
9:00 Aita Madina Txistulari Taldiaren goiz eresixa.
12:00 Luntxa auzoko emakumiantzako, Ona tabernan.
12:30 ANDER ZUBILLAGAren kontzertua, Maiatzaren 1a plazan.
14:00 Auzo bazkarixa, San Anton plazatxuan.
16:30 Mus txapelketia, Ikatz tabernan.
17:45 Oñatz Dantza Taldeko gaztetxuek eskainitako dantzak, Kanpantxon hasitta.
18:30 Txorimalo eta erraldoiak auzoko kalietan zihar, Jose de Azpiazu Musika Eskolako trikiti-pandero taldiak lagunduta.
19:30 MUGAN taldiaren kontzertua, San Anton plazatxuan.
Ostian Afari meriendia kalian gabiltzen danondako.
22:00ak aldera zozketia egingo da, eta itxaflerua jaurtitta akaberia emungo xate aurtengo jaixari.
OHARRA: Jai batzordia ezta egingo pasau leikien ezbiharren erantzule
Bestetik, ezta iñolako erasorik onartuko.
martes, 7 de mayo de 2024
" SONIDOS EN EL RECUERDO "
2024/05/06.
18:00.
Kultur etxean.
EXPOSICIÓN
Exposición de radios antiguas recopiladas por Javier Soler.
"La exposición está dirigida a cualquier persona, mayor y joven; para tratar de recordar a las primeras, los aparatos que andaban en funcionamiento en aquellos años y a los jóvenes, dar a conocer el avance que ha habido en el mundo de la radio comunicación y en general en la electrónica.
Consta aproximadamente de 690 radios antiguas de mesa, 4 de suelo, 5 radio-trasmisores, magnetofones y tocadiscos,… y un buen número de voltímetros para la alimentación de esas radios.
También se podrá ver una buena colección de válvulas o lámparas, tanto para aparatos de recepción (radios ) como para los centros de emisión (antenas).
Se podrá experimentar con los componentes que contienen las radios: potenciómetros, resistencias, bobinas, condensadores …"
Texto: Javier Soler
Maiatzaren 6tik 19ra / del 6 al 19 de mayo
Ordutegia: 18:00-20:00
EL ESTANCO DE ALTUNA YA ES UN COMERCIO CENTENARIO.
Ixiar Unamuno es la tercera generación de un negocio que recibió la licencia de apertura el 20 de febrero de 1924.
 |
| Ixiar Unamuno y Miel Anduaga en el mostrador con los cuadros conmemorativos y artículos antiguos. Marian |
Muy pocos negocios pueden presumir hoy en día de llevar más de cien años abiertos. El estanco Altuna es uno de ellos, en febrero cumplió un siglo de vida y durante todo el 2024 va a visibilizarlo con pequeños gestos: un cuadro conmemorativo enmarcado con el permiso de apertura, una ilustración de agradecimiento, felicitaciones y pequeños detalles y sorpresas.
Va a ser un año especial para Ixiar Unamuno que lleva 42 años al frente de la expendeduría sita en Kale Barria 31, la mitad de ellos junto a su marido Miel Anduaga. Ambos no tienen más que palabras de agradecimiento a quienes durante todo este tiempo han confiado en sus servicios. en un local en el que nunca ha faltado tabaco y timbre, pero ha cuidado mucho la literatura y la papelería y llegó a vender desde jabón de afeitar a peines o cortauñas.
«Durante muchos años era obligado abrir de lunes a domingo, así que la tienda era consigna, información y turismo y confesionario» explica Ixiar que creció en torno al mostrador familiar y luego recogió el relevo.
Ella es la tercera generación de un negocio que aunque fue expedido a nombre de su abuelo Pedro Altuna, ha tenido alma de mujer. Su abuela Petra Lazcano-Iturburu y su madre Pilar Altuna llevaron la batuta muchos años. Pedro y Petra tuvieron seis hijos y fue la única fémina, Pilar, la que se quedó con el estanco, algo habitual en el sector comercial y de servicios en aquellos tiempos. Tras casarse con Bixente Unamuno, la pareja renovó el local y sumó artículos de papelería, revistas y libros al estableciemiento.
Infinidad de anécdotas
Cien años dan para mucho y los tiempos también han cambiado lo suyo, desde los negocios que poblaban la principal arteria comercial oñatiarra, hasta las costumbres de consumo y la relación con la clientela.
Las anécdotas acaecidas en el interior del estanco darían para escribir un libro, y aunque no lo hayan hecho, el negocio sí ha sido protagonista de un superventas de Ibon Martín, al que Ixiar y Miel conocieron antes de que se convirtiese en uno de los reyes del género negro y han visto crecer. «Le hizo ilusión ver en nuestro escaparate su primera novela histórica 'El valle sin nombre' y desde entonces siempre que saca un libro nos visita. La verdad es que nos hizo ilusión ser parte de la trama de 'El Ladrón de rostros» admiten.
Y Altuna no ha vivido únicamente asesinatos literarios, en 1930 una mujer que acababa de comprar un sello, fue asesinada por un hombre que luego se suicidó. Un luctuoso crimen de género que la abuela de Ixiar solía recordar.
«Antes se entraba al estanco por el portal y allí es donde ocurrió todo según contaba. También sufrimos un robo en 1984 y un alunizaje hace una década» explica.
Al principio Altuna vendía solo tabaco y timbre. Ahora apenas se comercializan sellos y las costumbres fumadoras también han cambiado, «el rubio gana hoy en día por goleada, antes se vendían sobre todo cigarrillos negros».
Lo que les genera especial satisfacción es la excelente acogida que tienen los libros en el municipio. «Nos gusta asesorar, compartir impresiones con los lectores y ahora hay mucha celeridad en los pedidos, la mayoría llegan en 24 horas. Hubo un tiempo en el que también vendíamos juegos, pero la estricta regulación de los estancos hizo que lo dejásemos» relatan.
Ixiar y Miel están contentos con su trabajo «es fácil y bonito y te permite tener contacto con mucha gente». En el caso de Ixiar el estanco es también, un álbum de recuerdos, de vivencias ligadas a su padres, abuelos, primos y en especial a su hermano que falleció trágicamente y al igual que la defunción de su primera hija, «fue un palo muy gordo».
Altuna es ya por méritos propios un establecimiento con solera, un negocio centenario, algo cada vez más complicado. No hay más que recordar la larga lista de establecimientos que en este intenso siglo de trayectoria bajaron a persiana en Kalebarria: Lukasena, Santos, Txarriduna, Oleaga, Aranguren, Milikua, Goñi, chocolates Orbea... o los más recientes, Kirrin, Etxeberria o Juanitosa. Zorionak Altuna!
Suscribirse a:
Entradas (Atom)